Prolog:

♪♫♪♫♪♫

Zawsze z tobą chciałbym być zdecydowanie nie było piosenką, którą Dawid Kubacki chciałby usłyszeć w noworoczny poranek. Zmełłszy w ustach przekleństwo, niechętnie dźwignął się z łóżka, by zaraz na nie opaść odurzony zapachami mocno wczorajszymi. W głowie trochę mu się kręciło i miał wrażenie, jakby o czymś zapomniał, ale za Chiny Ludowe i pół Rosji, nie mógł sobie przypomnieć tego czegoś. Wziąwszy głęboki oddech (ustami, broń Kruczku nosem!), podjął drugą próbę wstania z łóżka. A że był twardym chłopem, a nie miętkim, ów próba zakończyła się powodzeniem. Zdezorientowany rozglądnął się po pokoju. Jasiek Ziobro spał na swoim łóżku jak zabity, trochę chrapiąc i trochę zieleniejąc na twarzy. Spał w ciuchach, a więc sylwestra na pewno miał udanego. Dawid wzruszył ramionami - nie obchodziły go imprezowe podboje Ziobry, nie przeszedł kwalifikacji, więc mógł się trochę zabawić. Dawid na taką rozrywkę nie mógł sobie natomiast pozwolić.

Dzióbao rozglądnął się jeszcze raz po pokoju, ale Ich Troje zdecydowanie nie śpiewało w tym pomieszczeniu. Zarzuciwszy na siebie żółtą bluzę z kilkoma sponsorskimi logami, postanowił pójść tropem Michała Wiśniewskiego i znaleźć tego kogoś, kto tak chamsko i nieodpowiedzialnie zakłóca Dawidowy sen w ten piękny, noworoczny poranek.

Dlaczego tak bardzo chce mi się pić?, przeszło mu przez myśl, gdy miał już chwycić za klamkę. Więc zamiast za klamkę chwycił za butelkę wody leżącą koło łóżka Janka. Może nie obrazi się, że Dawid wypił mu trochę, ups całą wodę?

Otoczony wyrzutami sumienia, postanowił, że wracając do pokoju zahaczy o automat i kupi Jaśkowi coś do picia. Bo Ziobro zdecydowanie wyglądał na kogoś, kogo poranek będzie bardzo, bardzo ciężki.

Blondyn wreszcie wyszedł na korytarz, gdzie czerwonowłosego pana było słychać jeszcze głośniej. Skoczek był ciekaw, kto był takim ukrytym fanem Ich Troje, a kto wreszcie postanowił się ujawnić. Może Walter Hofer? Wtedy w Wiśle, gdy Wiśniewski dał koncert, Walter był przecież taki zachwycony! Nawet zasugerował Apoloniuszowi, by wzięli go do Planicy, by miał kto melanż rozkręcić!

Osz w mordę Murańki, byle nie był to Hofer!

Bo jeśli to będzie Hofer, to jak Dawid opieprzy go za takie hardcorowe wybudzanie go z jego pięknego snu (a śniło mu się właśnie, że pokonał Cestmira Koziska i został Mistrzem Świata na skoczni w Zagórzu!). Na szczęście Dawida, to nie Hofer robił koncert popularnej swego czasu grupy. Głośna muzyka zdecydowanie dobiegała zza drzwi pokoju, o zgrozo, Kruczka i Sobczyka. I hej, czy to nie przypadkiem Łukasz wtóruje Wiśniewskiemu? Chyba tak, bo nikt nie fałszuje tak jak on.

I co teraz, do Huli nędzy?

Po chwili wahania Dzióbao załomocił w drzwi, mając nadzieję, że jego pukanie przedrze się przez głośną muzykę. Tak też najwidoczniej się stało, bo ktoś delikatnie przyciszył Michała W., po czym zza drzwi wyjrzała uśmiechnięta twarz Łukasza.

- Dawidzie, co cię do mnie sprowadza o tak wczesnej godzinie? I co ty masz we włosach? Czy to kawałki wafelków i... choinki? - Zdziwił się, krytycznie przyglądając się głowie Kubackiego.

Dawid natomiast obdarzył Kruczka pełnym powątpiewania spojrzeniem. Widocznie nie tylko Ziobro wczoraj porządził, a w żyłach trenera wciąż tańczyły sobie niezłe procenty. I to  wyjaśniałoby muzykę. W końcu Łukasz może chce sobie przedłużyć dobry melanż?

- Dlaczego trener słucha Ich Troje na cały hotel? Nie mogę spać. A Norwegowie pewnie mają niezłą polewkę. Ich Troje to takie... może trener jeszcze tego nie wie, ale takie zgasowskie no. - Poskarżył się Dzióbacki.

Kruczek uśmiechnął się tylko szeroko i machnąwszy lekceważąco ręką, wyjaśnił:

- Oj Dawidzie, to ty nie wiesz? Apoloniusz przyjeżdża, trzeba się trochę podlizać. Podwyżka by się przydała!

Tak więc Dawid zwątpił we wszystko i wszystkich, a najbardziej we własnego trenera. I ludzie naprawdę mają pretensję, że skacze na prawo, a że w konkursach jego skoki są takie słabe? No jak ma być dobrym skoczkiem, kiedy jego światopogląd konsekwentnie jest niszczony przez ludzi, którym najbardziej ufa?

- Idź wyczep włosy i weź prysznic, bo trochę cię czuć. - Kruczek zmarszczył nos. - I widzimy się za dwie godziny na śniadaniu!

Więc blondyn posłusznie wrócił do swojego pokoju, nie rozumiejąc kompletnie nic. Przynajmniej dowiedział się, że Apoloniusz przyjeżdża i że Kruczek znowu będzie latał koło niego jak pies dookoła własnego ogona. Może uda się w końcu Łukaszowi uzyskać jakieś fundusze dla kadry? Przydałby się taki wypasiony autokar, jaki mają Austriacy. I może nawet znalazłaby się na nim Dawidowa twarz?

Skoczek wgramolił się do łazienki i zamarł zobaczywszy w wielkim lustrze własne odbicie. Cóż, zawsze lubił przeglądać się w lustrach, bo przecież jego włosy warte były zachwytu, ale zdecydowanie nie dzisiaj. Kruczek miał rację, w Dawida włosy wplątane były kawałki, sądząc po smaku, mannerów oraz kilka zielonych gałązek świerka. Twarz blondyna również nie prezentowała się okazale - ziemista cera, worki pod oczami na pół gęby, spuchnięte usta i przekrwione patrzałki. Gdzie podział się ten młody bóg, który tu jeszcze wczoraj był?!, pomyślał coraz bardziej panikując. Czy w nocy zdarzyło się coś, o czym mózg nie chce mu powiedzieć?

Nie minęła minuta, a Dawid już potrząsał ramieniem Ziobry, próbując go obudzić.

- Delikatniej, bo będę rzygał! - Wydarł się Jasiek, z trudem rozklejając powieki. I Dawid wiedział, że młody nie kłamie, gdyż jego twarz zrobiła się jeszcze bardziej zielona niż przedtem. Zapobiegawczo Dawid przesiadł się na drugi koniec łóżka.

- Fajny fryz. - Stwierdził Ziobro, gdy już podniósł się do pozycji siedzącej. - Ej, gdzie moja woda? Pamiętam, że wychodząc na imprezę, położyłem ją koło łóżka, by na rano była jak znalazł.

Kubacki wzruszył tylko ramionami.

Jasiek wygramolił się z łóżka i, ku udręce Dawida, poszedł do łazienki ugasić pragnienie i opróżnić pęcherz.

- Jasiek, co się wczoraj stało? - Jęknął blondyn, gdy Ziobro wrócił do pokoju.

Janek pokręcił głową, uśmiechając się tak jakoś złowrogo. To nie zwiastowało niczego dobrego.

- Nie pamiętasz?

- Nic a nic.

- O chłopie, jaki wczoraj melanż był.

- Ja też tam byłem?!

- No oczywiście. I czego myśmy to nie robili!

- To znaczy?

- To znaczy... Heh, mi też tak jakby urwał się film. Ups?

I Dawid już kompletnie spanikował, obawiając się najgorszego.

***

Kubacki nie mógł skupić się na niczym. Seria próbna miała zacząć się za jakieś dziesięć minut, a on chodził po domku skoczków jak szalony, irytując tym skacowanego i wciąż zielonego Ziobrę do potęgi.

- Chłopie, usiądź na tym tłustym dupsku, bo od twojego chodzenia znowu zbiera mi się na rzyganie! - skrzywił się młodszy z kolegów.

- Janie. - Jęknął blondyn i usiadłszy na ławce, schował twarz w dłoniach.

- Nie panikuj, może żadnego dziecka nie zmajstrowałeś. A nawet jeśli, to przynajmniej jakaś Niemka będzie szczęśliwa, że jej córka odziedziczy twojego ładnego pysia.

Kubacki nie zareagował. A więc było źle. Bardzo.

- No dobra, widzę, że spieprzysz ten konkurs, jeśli nie dowiesz się, co się stało. - Ziobro westchnął, po czym wstał i zaczął ubierać kurtkę. - Ty się zacznij rozgrzewać, a ja pójdę popytać ludzi o tego sylwestra. Dowiemy się prawdy, Dzióbi.

Dawid podniósł błagalny wzrok na kolegę, patrząc na niego zupełnie tak, jakby Janek był jego ostatnią deską ratunku.

- Jesteś najlepszy.

- Wiem.

I Janek wyszedł w poszukiwaniu jakiegokolwiek tropu na temat ich sylwestrowych poczynań....

******************

Bam! Witam Was na kolejnej mojej patologii. Nie chcę nic obiecywać, bo naprawdę nie wiem, jak to będzie - jeszcze nigdy nie zaczęłam publikować opowiadania, nie mając żadnych zapasów. Ale zbliża się sesja, nauki trochę jest, więc Cam, typowo, zaczyna nową historię :D

Będzie międzynarodowo, będzie nienormalnie i, miejmy nadzieję, będzie śmiesznie!

Pysiue moje, Michi, mój Nudelnik kochany, wreszcie wygrał swójpierwszy PŚ! radujmy się i takie tam! no ojej jejej ojeje <e3